Μουζάλαν ή Βαρραβάν;

του Στάθη Σχινά

Εφέτος η Δύση θα γιορτάσει το Πάσχα* της με την Ανάσταση κάπου πνιγμένη στα λασπονέρια της Ειδομένης ...Με τους πάνοπλους πραίτορες των ελληνο-σκοπιανών συνόρων να κυνηγούν και πάλι το Βρέφος στους χειμάρρους και τις πλαγιές της ανθρώπινης απελπισίας. Στην σύγχρονη Αγία Ρώμη των Βρυξελλών -λίγο πριν την καθολικώς διαμαρτυρόμενη Κυριακή των Βαϊων- η αυτοκράτειρα Μέρκελ θα δηλώσει για μια ακόμη φορά τη συγκίνησή της για το δράμα των προσφύγων και των αθώων βρεφών...Πιθανώς να δακρύσει κιόλας...Εν τοις πράγμασιν, όμως, θα τηρήσει την υπερδιχιλιετή παράδοση των Πιλάτων προπατόρων της, δηλώνοντας ανήμπορη να αποτρέψει τη σταύρωση εκατοντάδων χιλιάδων κατατρεγμένων.


Και εδώ στη νοτιο-ανατολική εσχατιά της αυτοκρατορίας, όπου ώ του θαύματος για πρώτη φορά αποκαλύψαμε τον Βαρραβά,  επί δεκαετίες ληστεύοντα  και αδικούντα,και η Σύγκλητος τον κάλεσε ενώπιόν της σχεδόν σιδηροδέσμιο, εδώ λοιπόν-στο παρά ένα της Θείας Δίκης- κάποιοι, οι ελάχιστοι εκ των Συγκλητικών, μάς θέτουν για μια ακόμη φορά το δίλλημμα, αντιστρέφοντάς το: Ποιόν θα καταδικάσουμε; Ποιόν θα τιμωρήσουμε;

Μουζάλαν ή Βαρραβάν;


Βαρραβάν γαμώ το κέρατό μου....Βαρραβάν. Τι δεν καταλαβαίνετε;

*Την άλλη Κυριακή είναι το Πάσχα των υπολοίπων της Ευρωζώνης και αυτή είναι των Βαϊων.