του Γιάννη Ψαρράκη
Όχι πως θέλω να πω πως τούτος ο αγώνας είναι άδικος, όχι πως το αγροτικό ζήτημα δεν είναι υπαρκτό, πως δεν καίει βασανιστικά.
Όχι πως δεν πρέπει να γίνονται αγώνες.
Αλλά οι αγώνες πρέπει να έχουν όραμα, να έχουν στόχο τη συνολική αντιμετώπιση και επίλυση του ζητήματος, να ξέρεις τι θέλεις να αντιμετωπίσεις και ποίος είναι ο εχθρός που έχεις απέναντι σου.
Αλλιώς όταν η δικαιολογημένη αγανάκτηση σε βγάζει στους δρόμους, χωρίς συνολικά να γνωρίζεις το ζήτημα σου, χωρίς συνολικά να θες να το αντιμετωπίσεις, με σπασμωδικές αντιδράσεις ενεργώντας, τότε ο αγώνας σου εύκολα γίνεται μέσο και όργανο για να επιτευχθούν άλλοι στόχοι και επιδιώξεις, να χειραγωγηθεί, να γίνει ελεγχόμενος και κατευθυνόμενος.
Και φοβάμαι πως και αυτή την φορά πάνω στην πλάτη του αγρότη και των καυτών πραγματικών του προβλημάτων, χορός έχει στηθεί.
Καλός και άγιος ο αγώνας, αλλά θέλει και τα σωστά του όπλα.
Και σωστό όπλο δεν είναι να βάφουμε αθώα γουρουνάκια, ούτε να "καταλαμβάνουμε" τις εφορίες ταΐζοντας τες σανό.
Γιατί αν μιλήσουμε για σανό, αναμφίβολα τον περισσότερο τον έχουμε καταναλώσει εμείς οι ίδιοι.
Γιατί το πιο αποτελεσματικό μας όπλο είναι η ψήφος μας που εν πολλοίς την έχουμε χρησιμοποιήσει ως αυτόχειρες.
Σήμερα επαναστατούμε και στρεφόμαστε εναντίον των γουρουνιών, των εφοριών, των πολιτικών και των κυβερνήσεων, ενώ θα έπρεπε να επαναστατούμε εναντίων ημών και των επιλογών μας.
Γιατί καμία πολιτική και καμία κυβέρνηση δεν μας επιβλήθηκε, εμείς τις επιλέξαμε.
Το αγροτικό ζήτημα δεν γεννήθηκε σήμερα, όχι πως θέλω να υπερασπιστώ τη σημερινή κυβέρνηση της οποίας οι ευθύνες είναι τεράστιες για τον εκφυλισμό και απογύμνωση κάθε αριστερής φιλοσοφίας και προοπτικής.
Άλλωστε η Ιστορία το έχει διδάξει αυτό στο πρόσφατο μέρος της, με τις τρείς μεγάλες επαναστάσεις της, του 21, της Γαλλικής και της Οκτωβριανής.
Αυτοί που άλωσαν Βαστίλες, που έστησαν γκιλοτίνες, που ήλθαν ελευθερωτές, έγιναν οι καινούργιοι δεσμοφύλακες των λαών.
Αλλά το αγροτικό ζήτημα δεν το δημιούργησε η σημερινή κυβέρνηση, είναι ένα αυγό που επωάζεται 35 χρόνια τώρα και φθάνει στη στιγμή που θα εκκολάψει το τέρας.
Είναι το αποτέλεσμα καταστάσεων που ωριμάζουν 10ετίες τώρα.
Καταστάσεων που είχαν το όνομα Κοινή Αγροτική Πολιτική, μιας πολιτικής που συρρίκνωσε τον αγροτικό τομέα και τον
αγροτικό πληθυσμό, που από το 30% του συνολικού πληθυσμού τον έχει περιορίσει σε λιγότερο από 10% και τείνει να τον εξαλείψει.
Ακούσαμε βαρύγδουπα συνθήματα στα μπλόκα, ακόμη και εδώ, να μην περάσουν τα μέτρα της κυβέρνησης για ασφαλιστικό και φορολογικό, λες και το ασφαλιστικό με το φορολογικό είναι μόνο το αγροτικό ζήτημα, δίνοντας στον χαρακτήρα των κινητοποιήσεων το κομματικό και αντιπολιτευόμενο στίγμα, όσο και αν αυτό μετά βδελυγμίας αποκηρύσσεται.
Και διερωτάται κανείς, μόνο το ασφαλιστικό και το φορολογικό συνθέτουν το αγροτικό ζήτημα???
Μόνο αυτά οδηγούν στην εξόντωση και τον αφανισμό των αγροτών???
Δεν μας απασχολεί το σχέδιο Στουρνάρα πως 2 εταιρείες στη χώρα θα αναλάβουν την αγροτική παραγωγή και άλλες δύο εταιρείες τη διακίνηση των προϊόντων????
Δεν μας απασχολεί η προοπτική του ενός και μόνο ελαιουργείου στην Πελοπόννησο και ποία είναι η θέση των αγροτών σε ένα τέτοιο σχεδιασμό???
Δεν μας απασχολεί η εισαγωγή 35.000 τόνων αδασμολόγητου Τυνησιακού ελαιολάδου και η επικείμενη άλλων 70.000 τόνων, που αποτέλεσμα είχαν την κάθετη πτώση της τιμής μέσα σε μια εβδομάδα??
Δεν μας απασχολούν οι πρόσφατες δηλώσεις των εταίρων πως "σας ζητήσαμε αγελάδα (μέτρων) και μας φέρατε γάτα"??
Αντιλαμβανόμαστε πως αυτό που μας βγάζει στους δρόμους και θεωρούμε εξόντωση και αφανισμό (και είναι), για τους εταίρους μας είναι απλώς γάτα??
Δεν μας απασχολούν χθεσινές δηλώσεις των εταίρων που ζητούν και νέα μέτρα και δηλώνουν πως οι υπουργοί της κυβέρνησης δεν έχουν καταλάβει τι συμφωνήθηκε τον Αύγουστο???
Δεν μας απασχολούν τόσα άλλα που ρυθμίζονται στον αγροτικό τομέα και που αντικειμενικά είναι αδύνατο να εφαρμοστούν???
Το είδαμε και σε πρόσφατο κάλεσμα, να πάμε δυναμικά στο Σύνταγμα για να μην περάσει το ασφαλιστικό και το φορολογικό.
Και ας υποθέσουμε πως πείσαμε την κυβέρνηση να διαπραγματευθεί το ασφαλιστικό και το φορολογικό και να τα ελαφρύνει, ακόμη και να τα αποσύρει και να μην τα εφαρμόσει.
Αυτό σημαίνει πως λύθηκε το αγροτικό ζήτημα???
Και βεβαίως είναι αναμενόμενη η επόμενη μέρα.
Οι εταίροι κλείνουν την στρόφιγγα της ρευστότητας και τις τράπεζες (το έχουμε ξαναδεί) και τότε βλέπουμε πόσοι αγωνισταράδες και αγωνίστριες ξεπεζεύουν από τα τρακτέρ και αγωνιούν για τα ευρουλάκια τους.
Και τότε θα δούμε πόσοι πολιτικοί και ειδικοί θα βγουν (και πάλι) στο γυαλί και θα λένε συμφωνία με τους εταίρους, όποια και αν είναι αυτή (αυτό δηλαδή που τώρα γίνεται και δεν είναι τίποτα παραπάνω από αυτό που συμφωνήσαμε, επιλέξαμε και ψηφίσαμε).
Μακάρι να συμβεί αυτό, γιατί τότε θα ξεκαθαρίσει η ήρα από το στάρι, θα χωρίσουν αυτοί που πραγματικά παλεύουν και αγωνίζονται, που ξέρουν που θέλουν να φθάσουν και αν το μπορούν, που γνωρίζουν πως οι αγώνες έχουν κόστος και τίμημα, που είναι έτοιμοι να το αναλάβουν και να το υποστούν, από αυτούς που σπεκουλάρουν πάνω στο υπαρκτό και καυτό αγροτικό ζήτημα.
Μέχρι τότε θα βάφουμε γουρούνια και θα ταΐζουμε ( ή θα μας ταϊζουν) σανό.
Όχι πως θέλω να πω πως τούτος ο αγώνας είναι άδικος, όχι πως το αγροτικό ζήτημα δεν είναι υπαρκτό, πως δεν καίει βασανιστικά.
Όχι πως δεν πρέπει να γίνονται αγώνες.
Αλλά οι αγώνες πρέπει να έχουν όραμα, να έχουν στόχο τη συνολική αντιμετώπιση και επίλυση του ζητήματος, να ξέρεις τι θέλεις να αντιμετωπίσεις και ποίος είναι ο εχθρός που έχεις απέναντι σου.
Αλλιώς όταν η δικαιολογημένη αγανάκτηση σε βγάζει στους δρόμους, χωρίς συνολικά να γνωρίζεις το ζήτημα σου, χωρίς συνολικά να θες να το αντιμετωπίσεις, με σπασμωδικές αντιδράσεις ενεργώντας, τότε ο αγώνας σου εύκολα γίνεται μέσο και όργανο για να επιτευχθούν άλλοι στόχοι και επιδιώξεις, να χειραγωγηθεί, να γίνει ελεγχόμενος και κατευθυνόμενος.
Και φοβάμαι πως και αυτή την φορά πάνω στην πλάτη του αγρότη και των καυτών πραγματικών του προβλημάτων, χορός έχει στηθεί.
Και σωστό όπλο δεν είναι να βάφουμε αθώα γουρουνάκια, ούτε να "καταλαμβάνουμε" τις εφορίες ταΐζοντας τες σανό.
Γιατί αν μιλήσουμε για σανό, αναμφίβολα τον περισσότερο τον έχουμε καταναλώσει εμείς οι ίδιοι.
Γιατί το πιο αποτελεσματικό μας όπλο είναι η ψήφος μας που εν πολλοίς την έχουμε χρησιμοποιήσει ως αυτόχειρες.
Σήμερα επαναστατούμε και στρεφόμαστε εναντίον των γουρουνιών, των εφοριών, των πολιτικών και των κυβερνήσεων, ενώ θα έπρεπε να επαναστατούμε εναντίων ημών και των επιλογών μας.
Γιατί καμία πολιτική και καμία κυβέρνηση δεν μας επιβλήθηκε, εμείς τις επιλέξαμε.
Το αγροτικό ζήτημα δεν γεννήθηκε σήμερα, όχι πως θέλω να υπερασπιστώ τη σημερινή κυβέρνηση της οποίας οι ευθύνες είναι τεράστιες για τον εκφυλισμό και απογύμνωση κάθε αριστερής φιλοσοφίας και προοπτικής.
Άλλωστε η Ιστορία το έχει διδάξει αυτό στο πρόσφατο μέρος της, με τις τρείς μεγάλες επαναστάσεις της, του 21, της Γαλλικής και της Οκτωβριανής.
Αυτοί που άλωσαν Βαστίλες, που έστησαν γκιλοτίνες, που ήλθαν ελευθερωτές, έγιναν οι καινούργιοι δεσμοφύλακες των λαών.
Αλλά το αγροτικό ζήτημα δεν το δημιούργησε η σημερινή κυβέρνηση, είναι ένα αυγό που επωάζεται 35 χρόνια τώρα και φθάνει στη στιγμή που θα εκκολάψει το τέρας.
Είναι το αποτέλεσμα καταστάσεων που ωριμάζουν 10ετίες τώρα.
Καταστάσεων που είχαν το όνομα Κοινή Αγροτική Πολιτική, μιας πολιτικής που συρρίκνωσε τον αγροτικό τομέα και τον
αγροτικό πληθυσμό, που από το 30% του συνολικού πληθυσμού τον έχει περιορίσει σε λιγότερο από 10% και τείνει να τον εξαλείψει.
Ακούσαμε βαρύγδουπα συνθήματα στα μπλόκα, ακόμη και εδώ, να μην περάσουν τα μέτρα της κυβέρνησης για ασφαλιστικό και φορολογικό, λες και το ασφαλιστικό με το φορολογικό είναι μόνο το αγροτικό ζήτημα, δίνοντας στον χαρακτήρα των κινητοποιήσεων το κομματικό και αντιπολιτευόμενο στίγμα, όσο και αν αυτό μετά βδελυγμίας αποκηρύσσεται.
Και διερωτάται κανείς, μόνο το ασφαλιστικό και το φορολογικό συνθέτουν το αγροτικό ζήτημα???
Μόνο αυτά οδηγούν στην εξόντωση και τον αφανισμό των αγροτών???
Δεν μας απασχολεί το σχέδιο Στουρνάρα πως 2 εταιρείες στη χώρα θα αναλάβουν την αγροτική παραγωγή και άλλες δύο εταιρείες τη διακίνηση των προϊόντων????
Δεν μας απασχολεί η προοπτική του ενός και μόνο ελαιουργείου στην Πελοπόννησο και ποία είναι η θέση των αγροτών σε ένα τέτοιο σχεδιασμό???
Δεν μας απασχολεί η εισαγωγή 35.000 τόνων αδασμολόγητου Τυνησιακού ελαιολάδου και η επικείμενη άλλων 70.000 τόνων, που αποτέλεσμα είχαν την κάθετη πτώση της τιμής μέσα σε μια εβδομάδα??
Δεν μας απασχολούν οι πρόσφατες δηλώσεις των εταίρων πως "σας ζητήσαμε αγελάδα (μέτρων) και μας φέρατε γάτα"??
Αντιλαμβανόμαστε πως αυτό που μας βγάζει στους δρόμους και θεωρούμε εξόντωση και αφανισμό (και είναι), για τους εταίρους μας είναι απλώς γάτα??
Δεν μας απασχολούν χθεσινές δηλώσεις των εταίρων που ζητούν και νέα μέτρα και δηλώνουν πως οι υπουργοί της κυβέρνησης δεν έχουν καταλάβει τι συμφωνήθηκε τον Αύγουστο???
Δεν μας απασχολούν τόσα άλλα που ρυθμίζονται στον αγροτικό τομέα και που αντικειμενικά είναι αδύνατο να εφαρμοστούν???
Το είδαμε και σε πρόσφατο κάλεσμα, να πάμε δυναμικά στο Σύνταγμα για να μην περάσει το ασφαλιστικό και το φορολογικό.
Και ας υποθέσουμε πως πείσαμε την κυβέρνηση να διαπραγματευθεί το ασφαλιστικό και το φορολογικό και να τα ελαφρύνει, ακόμη και να τα αποσύρει και να μην τα εφαρμόσει.
Αυτό σημαίνει πως λύθηκε το αγροτικό ζήτημα???
Και βεβαίως είναι αναμενόμενη η επόμενη μέρα.
Οι εταίροι κλείνουν την στρόφιγγα της ρευστότητας και τις τράπεζες (το έχουμε ξαναδεί) και τότε βλέπουμε πόσοι αγωνισταράδες και αγωνίστριες ξεπεζεύουν από τα τρακτέρ και αγωνιούν για τα ευρουλάκια τους.
Και τότε θα δούμε πόσοι πολιτικοί και ειδικοί θα βγουν (και πάλι) στο γυαλί και θα λένε συμφωνία με τους εταίρους, όποια και αν είναι αυτή (αυτό δηλαδή που τώρα γίνεται και δεν είναι τίποτα παραπάνω από αυτό που συμφωνήσαμε, επιλέξαμε και ψηφίσαμε).
Μακάρι να συμβεί αυτό, γιατί τότε θα ξεκαθαρίσει η ήρα από το στάρι, θα χωρίσουν αυτοί που πραγματικά παλεύουν και αγωνίζονται, που ξέρουν που θέλουν να φθάσουν και αν το μπορούν, που γνωρίζουν πως οι αγώνες έχουν κόστος και τίμημα, που είναι έτοιμοι να το αναλάβουν και να το υποστούν, από αυτούς που σπεκουλάρουν πάνω στο υπαρκτό και καυτό αγροτικό ζήτημα.
Μέχρι τότε θα βάφουμε γουρούνια και θα ταΐζουμε ( ή θα μας ταϊζουν) σανό.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου