Ένα εξαιρετικό άρθρο αναγνώστη από το www.left.gr
Η καταγωγή από μεγάλο τζάκι και μια πιτσαρία που έστησες στο Αμέρικα κι «έσκισε» σε έκαναν να πιστέψεις ότι ήσουν γεννημένος για μεγάλα πράγματα. Εξάλλου, είχες πάντα την ικανότητα να ελίσσεσαι. Έφτιαξες μέχρι και δικό σου κόμμα, κατάδικό σου. Τι κι αν αυτό δεν έσκισε όπως η πιτσαρία. Ήσουν καλός τζογαδόρος και το ΄ξερες. Θα σου ξαναδινόταν η ευκαιρία. Κρύφτηκες για λίγο κι επέστρεψες, έτοιμος για τη ρελάνς, έχοντας στο πλευρό σου τους ανθρώπους που ήταν ικανοί να σε ξελασπώσουν όποτε χρειαζόταν. Χρύσαβγος ο Μετανοείτε, Μουράτος ο Μονταζιέρης, Σίμων ο Πέτρας, Ενεκίδης ο Προπός, Επενίδης ο Τσεκουράτος, Τηλενάρκισσος ο Υστερικός είναι μερικά από τα βαριά ονόματα που μάζεψες από την πιάτσα.
Αφού έκανες λίγο υπομονή, ήρθε η ευλογημένη στιγμή να κάνεις το παιχνίδι της ζωής σου: να εκπληρώσεις τον προορισμό σου παίρνοντας το τιμόνι μιας χώρας στα χέρια σου. Επειδή
ήξερες ότι στον τζόγο κερδίζεις στα σίγουρα μόνο με cheating, όπως το λέγατε εκεί στο Αμέρικα, αποφάσισες να παίξεις τη δήθεν αθώα «τριανταμία», εξασφαλίζοντας για τον εαυτό σου το ρόλο της «μάνας» και κρύβοντας δυο άσσους στα μανίκια.
Μοίρασες χαρτί κι έβγαλες τον πρώτο κρυμμένο άσσο για πάρτη σου. Μετράει και για 1 και για 11. Γύρισες το φύλλο ανάποδα στο τραπέζι και χαμογέλασες ικανοποιημένος. Κέρδισες τις εκλογές εκβιάζοντας και τρομοκρατώντας. Βέβαια, παραπάτησες λίγο και χρειάστηκες δυο σαρακοφαγωμένα δεκανίκια για να σταθείς όρθιος, αλλά ήξερες πως εσύ ήσουν ο κυρίαρχος.
Το δεύτερο χαρτί που τράβηξες ήταν δεκάρι. Σύνολο 11 ή 21. Πέρασες το δεύτερο μνημόνιο αβρόχοις ποσί. Άλλοι ήταν αυτοί που βράχηκαν και πνίγηκαν στα χημικά εκείνο το βράδυ: οι χιλιάδες που διαδήλωναν στην πλατεία Συντάγματος. Η αυτοπεποίθησή σου εκτινάχθηκε στα ουράνια.
Τραβάς φύλλο κι είναι εννιάρι. Σύνολο 20 ή 30. Όχι ό,τι καλύτερο, αλλά το παιχνίδι ήταν δικό σου, έτσι κι αλλιώς. Έστησες υπόγειες μονταζιέρες, επιστράτευσες απεργούς, έριξες μαύρο στην ΕΡΤ, τάισες τα παπαγαλάκια σου, πάτησες το κουμπί του κοινωνικού αυτοματισμού και αισθάνθηκες ότι ξανάγινες ο κυρίαρχος του παιχνιδιού.
Συνεχίζεις και τραβάς δυάρι. Σύνολο 22. Αναγκαστικά. Η εξέλιξη δεν είναι καλή. Δυάρι είπαμε; Ναι, η θεωρία των δύο άκρων είναι η απάντηση! Σιγά μη σ΄ έφερναν εσένα σε δύσκολη θέση. Εσένα που μιλάς με τον Ύψιστο κι έχεις και τη «βοήθχεια» της Παναγιάς.
Ο Ενεκίδης ο Προπός σού κλείνει το μάτι και σου θυμίζει ότι έχεις κι άλλο κρυμμένο χαρτί στο ακροδεξιό μανίκι. Τραβάς και τον δεύτερο άσσο. Πριν πανηγυρίσεις τη νίκη, ξανακάνεις τη σούμα. Αμάν! Σύνολο 33. «Κάηκες»! Οι νεοναζί δυνάμει(;) σύμμαχοί σου δολοφόνησαν εν ψυχρώ έναν νέο, ένα λεβεντόπαιδο. Έλληνα! Έλληνας εργάτης, βιοπαλαιστής ο τραγικός πατέρας. Ελληνίδα η χαροκαμένη μάνα. Τα προπο-χαϊδεμένα τάγματα εφόδου δεν αρκέστηκαν να τραμπουκίζουν, ν΄ ανοίγουν κεφάλια λαθραίων-κατακτητών των πόλεών μας και εαμοβούλγαρων, όπως τρελαινόσουν να τους αποκαλείς τότε που ήσουν νέος. Δεν αρκέστηκαν ούτε στο να δολοφονούν μόνο μελαψούς κι αλλόθρησκους.
Τώρα πρέπει να παραδεχτείς ότι έχασες. Σ΄ έχουν καταλάβει όλοι. Όσο προσπαθείς να το κρύψεις, τόσο εκτίθεσαι. Σήκω και φύγε παρέα με τους κολλητούς σου, κρατώντας όση αξιοπρέπεια σου απέμεινε. Ο 33ος φάκελος κλείνει την εποχή σου που θα παραμείνει για πάντα στιγματισμένη από τη δολοφονία του Παύλου.
Σάκης Ζ., Νέα Σμύρνη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου